Tot en met vorige week zaterdag ging het allemaal lekker volgens plan met het vliegen, tot onze instructeur ons zaterdag vertelde dat hij deze week naar Canada moest voor Sabena. En aangezien de KLS er zo veel mogelijk naar streeft om dezelfde instructeur te houden tot beurtje D11 zouden we deze week dus eigenlijk niet kunnen vliegen. Nu hebben we toch kunnen regelen met de Training Manager dat we deze week 2 keer konden vliegen met een andere instructeur, en de rest van de week waren we vrij. Dus toen zijn we naar de Shooting Range geweest hier in de buurt en we hebben de Apache Trail gereden. De Apache Trail is een lange weg die hier begint in Mesa op Main Street en dan helemaal de bergen inloopt en eindigt bij Roosevelt Dam/Roosevelt Lake. Oftewel een heeeeeel groot meer met een heeeeel grote dam. De weg ernaartoe is al prachtig en je kijkt je ogen uit. Het eerste stuk van de weg is verhard, tot je met je auto door het water rijdt waar de weg is overstroomd en dan wordt het een zandpad wat 22 mijl lang is. En daar doe je behoorlijk lang over als je in gedachten houdt dat je er alleen langzaam kunt rijden!! Maar het is echt de moeite waard, want je hebt de gehele weg een prachtig uitzicht.
Over de hele Apache Trail hebben we ongeveer 8 uur gereden, maar wel een hele mooie dag gehad. Voor meer foto's van deze dag moet je even op mijn fotoalbum rechts in het menu klikken.
Verder zijn we ook nog naar de Shooting Range geweest afgelopen week. Die zit in Scottsdale (ongeveer een half uurtje rijden vanaf hier) waar ook een heel bekend winkel/mode centrum zit, genaamd Fashion Square. Maar de Shooting Range dus.. We kwamen daar aan en je kijkt je ogen uit. Overal hangen wapen aan de muur en in vitrines die elke Amerikaan daar gewoon kan kopen. Duurt 5 minuten om een wapen te kopen, je kiest er een uit, tekent een formulier, betaalt en klaar is kees. Echt vreemd om dat zo te zien als je nog nooit een wapen in het echt hebt horen afgaan.
En weer geldt: voor meer foto's: kijk in mijn fotoalbum.Dus wij lopen naar de balie toe daar van de Shooting Range, hij vraagt: ''Welk wapen wil je?'' Dus je kiest een wapen uit, koopt er wat munitie bij en je loopt gewoon die shooting range op, zonder enige uitleg. Dus wij daar op de range aan iemand gevraagd of die ons kon helpen met het wapen laden. Begon die ons eerst uit te lachen want hij dacht dat we een grapje maakten. Maar daarna heeft hij ons de hele tijd goed geholpen en hij vond het volgens mij nog leuk ook. We hebben die middag geschoten met een 45 kaliber, een behoorlijk zwaar kaliber handwapens, wat overigens erg leuk was. Het is wel vreemd om voor de eerste keer in je leven een echt pistool af te vuren, maar wel leuk om een keer gedaan te hebben. Toen was het tijd voor het nog grotere werk.. Een M4, een wapen dat losse schoten kan afvuren maar ook volautomatisch kan schieten (machinegeweer). Hieronder het handwapen en de M4:
Een hele leuke middag en 70 dollar verder, was het weer tijd om naar huis te gaan. Een hele leuke ervaring die misschien hier in de USA nog wel een keer herhaald gaat worden.
zo.. weer even een update. Afgelopen dinsdag stond ik voor de eerste keer op het rooster voor beurtje D01, oftewel mijn eerste vluchtje. Om 10:15 stond mijn crewmate op het rooster en om 11:45 mocht ik de lucht in. Dus de wekker stond op 06:00, om uiteindelijk om 07:15 op school te zijn om voor te bereiden. Toen aanmelden op school en beginnen met een weather briefing maken, een Mass & Balance (gewichtsverdeling in het vliegtuig en zwaartepuntsbepaling) maken en de kist pre-flighten (checken of de kist luchtwaardig is). Om 09:45 zijn we toen de instructeur op gaan zoeken (Mr. Howard) om te gaan briefen voor de vlucht. Verteld wat we gingen doen etc. en toen naar buiten. Ik achterin en mijn crewmate vliegen. We zijn naar Casa Grande gevlogen, dat is een vliegveld in de buurt. Daar even koffie gedronken en een doughnut gegeten en toen mocht ik vliegen!!! Opgestegen en toen kreeg ik de controls. Wat bochtjes gedraaid etc. en toen weer terug richting Falcon Field (onze "thuisbasis"). Daar geland en toen begon het zogenaamde "paperwork", oftewel allerlei papieren invullen om je uren etc. bij te houden. Uitgelogd op school en toen waren we rond 14:00 weer thuis. En dan begint het voorbereiden voor de volgende dag weer: checklisten leren, AOM (Aircraft Operations Manual) lezen, procedures leren etc. 's avond weer vroeg naar bed, want de woensdag stonden we weer op het rooster voor D02 (het tweede beurtje). Woensdag dus weer vroeg uit bed en richting school gereden. Daar aangekomen keken we op het rooster: bleek dat we er niet meer op stonden!!! Dus wij bij Dispatch (planning) gevraagd wat er aan de hand was.. de instructeur was ziek, dus wij weer naar huis en terug ons bed in. Die dag maar weer procedures en checklisten geleerd en AOM doorgelezen. Gelukkig stonden we vandaag weer op het rooster voor beurtje D02. We hadden best een zware kist: de N4177L, die ongeveer 100 pond zwaarder is dan de meeste kisten. En omdat we ook een zware instructeur hebben (260 pond), konden we niet met zn 3en in het vliegtuig, omdat het vliegtuig dan te zwaar was. Dus eerst is mijn crewmate weggegaan en daarna was ik aan de beurt. Dit beurtje mocht ik al veel meer zelf doen. Ik mocht zelf taxiën, zelf de run-up doen (motor testen), zelf de RT doen en zelf de take-off doen!!!! Echt SUPER vet!!! Toen zijn we naar de NorthEast (NE) practise area gegaan om stalls te doen, steep turns te draaien en slow flight te oefenen. Daarna weer terug gegaan richting Falcon Field voor de landing. We kregen een straight-in voor runway 22L en ik mocht de approach doen. Toen kregen we de call: "Archer 4177L, cleared to land runway 22L". We zetten de daling in richting de runway en ik heb mijn eerste landing gemaakt!!! (met een beetje hulp van de instructeur hahaha) Daarna teruggetaxied naar de ramp en Dispatch opgeroepen dat we terug waren op de ramp. Toen nog debriefing met de instructeur en paperwork en logboek invullen. Deze vlucht ging een stuk beter dan de eerste vlucht en ik vond het ook een stuk leuker!! Het is echt super mooi om op 5000 voet boven de woestijn, bergen, riviertjes of steden te hangen en lekker naar buiten te kunnen kijken en te genieten van het uitzicht!! Morgen (vrijdag) beurtje D03 en zaterdag als het goed is D04 (onze instructeur heeft zondag en maandag weekend). Ik hou jullie op de hoogte!
Jaja.. we hebben een auto gekocht. Mijn crewmate en ik hebben samen een Ford Crown Victoria gekocht uit 1995. Het is een 4.7 liter V8, oftewel een redelijk zuinige auto voor hier (Ja het woord "normaal" heeft hier een heel andere betekenis in meerdere opzichten). Het is een automaat (net als bijna alle auto's hier) en hij trekt nogal snel op (met spinnende wielen zeg maar).
Deze week hebben we grondschool. Heeeeeeeeel saai, maarja je moet eerst een aantal briefings hebben gehad voor je de lucht in mag. Mijn medical heb ik hier ondertussen ook al gehaald. Daarvoor zijn we gisteren naar een dokter hier in de stad geweest en daar moesten we wat testjes doen (die overigens helemaal maar dan ook helemaal niks voorstelden) en werd er naar je longen geluisterd. Dit alles terwijl je rustig pizza naar binnen zat te werken want die kregen we van de dokter als lunch!! Dan heb ik nog een tour door ons appartement, zodat jullie een beetje een idee hebben van waar ik hier woon. Zoals je ziet hebben we een grote woonkamer met 2 aquariums (die we overigens vandaag helemaal schoongemaakt hebben), een ruime keuken, een washok, 2 slaapkamers en 2 badkamers. Oftewel: een vrij luxe appartement. Ook hebben we een groot balkon, dat helaas niet op het filmpje staat.
Voor foto's van het appartement en andere foto's: ga naar mijn fotoalbum.
Gisterochtend om 05:30 Nederlandse tijd zijn we thuis vertrokken richting schiphol. Daar aangekomen rond 7 uur stonden een paar anderen van onze groep al te wachten en hebben we ingecheckt. Om 10:20 zijn we vertrokken van schiphol richting onze overstaphaven Minneapolis. Daar kwamen we aan rond 12:00 lokale tijd daar. Bij de douane natuurlijk een hoop papierwerk en tijd verder, maar alles was in orde en mijn visum werd afgestempeld. Een kleine 2 uur later konden we instappen in een A320 van Northwest om verder te vliegen naar Phoenix. Daar stond een hele grote groep ons al op te wachten op het vliegveld om ons naar onze appartementen te brengen.Lekker op tijd gaan slapen om vervolgens om 05:00 lokale tijd hier alweer wakker te worden: jetlag!!! Vanochtend werden we om 10:00 bij de appartementen opgehaald om naar school te gaan. Daar een introductie etc. gehad en een Flight Safety Briefing. Verder hebben we deze hele week nog een soort van introductie o.a. met praatjes van instructeurs over het vliegen en nog een bezoek aan de dokter hier om daar onze kleine medische keuring te krijgen en pizza te eten. (Deze dokter deelt pizza's uit aan al zijn bezoekers ja). En dan hopelijk begin volgende week vliegen!! Hieronder nog wat foto's van deze eerste twee dagen.
Bij voorkeur met skype bellen (is gratis namelijk). Als je naar het huisje belt kan het zijn dat je een van mijn huisgenoten eerst aan de lijn krijgt. Op mijn mobiel bellen kan ook.
